پیش از آغاز فصل ۰۹-۲۰۰۸، موجی از بی اعتمادی نسبت
به رئیس باشگاه، خوان لاپورتا، به راه افتاد. این موضوع سبب شد که در انتخابات ۶۰%
این بی اعتمادی را تائید کنند، در حالیکه اگر این مقدار به ۶۶% می‌رسید باعث
برکناری او از سمتش می‌شد، و نتیجه این رأی گیری باعث استعفای ۸ نفر از اعضای هیئت
مدیره شد. لاپورتا به عنوان نشانه‌ای از بازگشت دوباره‌اش، همراه با مدیر ورزشی
باشگاه، تکسیکیی بگرستین، تصمیم گرفتند که
هافبک سابق بارسلونا، جوزپ گواردیولا، را به عنوان سرمربی
جدید تیم معرفی کنند. لاپورتا همچنین با فروش جیانلوکا زامبروتا، دکو، ادمیلسون و رونالدینهو، تغییراتی عمده در تیم به
وجود آورد. حدود ۹۰ میلیون یورو توسط لاپورتا و بگرستین برای بازسازی تیم هزینه شد،
و بازیکنانی همچون سیدو کیتا، جرارد پیکه، مارتین کاسرس، دنی آلوز و الکساندر هلب خریداری شدند. علاوه بر
این باشگاه هستهٔ اصلی خود را که همان بازیکنان پرورش‌یافته در بارسلونا نظیر
کاپیتان پویول، لیونل مسی، ژاوی هرناندز، ویکتور والدز و آندرس اینیستا بودند، حفظ کرد. در ۱۷
ژوئن ۲۰۰۷، بارسا با به دست آوردن ۵۰ امتیاز، با ۱۶ برد، دو تساوی و تنها یک باخت
در ۱۹ بازی، رکورد بیشترین امتیاز نیم فصل لالیگا را جا به جا کرد. بارسا همچنین
بعد از شکست دادن مایورکا موفق شد برای اولین بار بعد
از ۱۹۹۸ به فینال کوپا دل ری صعود کند. ۶ روز بعد، در
۲۳ ژانویه، فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS)، بارسا را به عنوان بهترین تیم فوتبال جهان در ۱۸ سال گذشته
معرفی کرد^[۶]
. رده بندی بهترین باشگاههای تاریخ فوتبال جهان بر اساس نتایج تیم‌ها در رقابت‌های داخلی، از جمله لیگ و جام حذفی،
رقابت های بین‌المللی در قاره‌های مختلف و نیز رقابت‌هایی که مستقیماً زیر نظر فیفا
برگزار می‌شد، تعیین شد

جام های سه گانه - کوپا دل ری، لیگ قهرمانان اروپا و لالیگا (از چپ به راست)

بارسا در دومین ال کلاسیکوی این فصل که در سانتیاگو
برنابئو انجام می‌شد، موفق به خلق پیروزی تاریخی ۲ - ۶ شد، که با بیشترین گلی که
بارسا تاکنون در ال کلاسیکو به ثمر رسانده برابری می‌کرد، و نیز بااقتدارترین برد
بارسا در ال کلاسیکو از سال ۱۹۷۰ محسوب می‌شد، زمانی که درخشش یوهان کرایف موجب پیروزی ۰ - ۵ بارسا
مقابل رئال شد. در ۶ می ۲۰۰۹، تنها چند روز بعد برد تاریخی مقابل رقیب سنتی، بارسا
در بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان در ورزشگاه استمفورد بریج به مصاف چلسی رفت. در حالی‌که بازی اول بدون
گل به پایان رسیده بود، در بازی دوم چلسی با گل دقیقه ۸ خود ۰ - ۱ پیش افتاده بود،
تا زمانیکه در اوقات تلف شده، آندرس اینیستا با شوتی از پشت محوطهٔ
جریمه بازی را در دقیقه ۹۳ به تساوی کشاند و بارسا به خاطر گل زده درخانه حریف راهی
فینال شد. در ۱۳ می، بارسا با برد ۱ - ۴ مقابل اتلتیک بیلبائو در ورزشگاه مستایا، برای ۲۵ اُمین بار قهرمان
کوپا دل ری شد تا همچنان رکورددار این عنوان باقی بماند. تنها چند روز بعد، به خاطر
باخت رئال مادرید مقابل ویارئال، دوگانهٔ داخلی بارسا قطعی
شد و بارسا قهرمانی فصل ۰۹-۲۰۰۸ لالیگا را جشن گرفت. به کمک بازیکنان بی شمار پرورش
یافته در بارسا، که تعدادشان از ۱۱ باریکن اصلی به ۷ نفر می رسید ویکتور والدز، کارلس پویول، جرارد پیکه، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا، سرخیو بوسکتس و لیونل مسی، و اندیشه‌های گواردیولا
مبنی بر بازی هجومی و حفظ توپ، بارسا منچستر یونایتد، مدافع عنوان
قهرمانی، را در ۲۷ می ۲۰۰۹ و در استادیوم المپیکو رم ۰ - ۲ شکست داد،
تا سومین قهرمانی باشگاه در اروپا حاصل شود و سه‌گانهٔ بارسا، که پیش از آن
قهرمانی در لالیگا و کوپا دل ری مسجل شده بود، به دست آید^[۷]
[۸]. این نخستین باری بود که
یک تیم موفق می‌شد این سه عنوان را در طول یک فصل تصاحب کند^[۹].
در تابستان، باشگاه رکورد نقل و انتقالات خود را با هزینه کردن رقم ۴۶ میلیون یورو
( + ساموئل اتوو که ۲۰ میلیون یورو ارزش گذاری شده بود ) برای به خدمت گرفتن
زلاتان ایبراهیموویچ شکست^[۱۰]. در ادامه روند موفقیت
های خود،بارسلونا توانست با گلهای مسی و کرکیچ و پیروزی 3 بر 1 برابر
اتلتیکو بیلبائو در بازی
برگشت،قهرمانی سوپرلیگ اسپانیا را ازآن خود کند و چهارمین قهرمانی خود را در یک فصل
جشن بگیرد.اما این پایان راه نبود و تنها یک هفته بعد،بازیکنان بارسلونا هوای یک
قهرمانی دیگر را در سر پروراندند و این بار در شهر موناکو و با گلزنی بازیکن جوان خود
پدرو رودریگز لدسما،موفق شدند
شاختاردونتسکاوکراین،قهرمان جام یوفا را از پیش رو برداشته و
قهرمان سوپر جام اروپا شوند. انگار سرنوشت و خدا پپ گواردیلا را بسیار دوست دارند،چون
بارسلونا و گواردیولا بازهم قهرمانی دیگری را به دست آوردند،اما این بار در سطح
جهان و جام باشگاه های جهان.در فینال این مسابقات دو تیم بارسلونا و استودیانتسآرژانتین به مصاف هم رفتند.بازیکنان
استودیانتس در نیمه اول گلی را وارد دروازه بارسا کردند.تا دقیقه 88 بازی
تماشاگران،ستودیانتس را قهرمان میدانستند.اما تعویض طلایی گواردیولا،پدرو
رودریگز،بازهم به داد بارسلونا رسید و در این دقیقه بازی را به تساوی کشاند.بازی به
وقت اضافه کشید.در این وقت ها بود که لیونل مسی چند شب قبل از انتخابش به عنوان مرد
سال فوتبال جهان،گل پیروزی بارسلونا را با سینه به ثمر رساند تا بارسلونا را
جاودانه کند و 6 قهرمانی بارسلونا را برای این تیم و گواردیولا فراهم
آورد.

کمپ نو

در سال ۱۹۵۷ درهای ورزشگاه عظیمی به نام نوکمپ به روی عموم گشوده شد. این
ورزشگاه برای حضور نود هزار نفر گنجایش داشت که در زمان خودش حضور این تعداد
تماشاگر برای دیدن یک مسابقه فوتبال بسیار عجیب بود. این ورزشگاه بزرگترین ورزشگاه
جهان بود که در آن زمان ساخته شد. گنجایش این ورزشگاه پس از مرمت و بازسازی در
سالهای گذشته به یکصد و پانزده هزار نفر افزایش یافت. بارسا در این ورزشگاه موفق شد
اولین جام اروپایی خود را در مقابل یک تیم لندنی بدست آورد و در نیوکمپ این تیم را
با ۶ گل بدرقه کند تا در بازی برگشت با کسب نتیجه مساوی دو بر دو به عنوان قهرمانی
دست پیدا کند. طراح و معمار این ورزشگاه عظیم و مخوف شخصی به نام سانتیر بود.
یادگاری وی برای همیشه نزد هواداران پر شور بارسا باقی خواهد ماند و مانند گذشته یک
مکان مقدس برای آسولگرانا به حساب خواهد آمد.

· نام: کمپ نو

· شهر: بارسلونا

· گنجایش: 98,772

· بخش های دیگر:

o سیوتات اسپورتیوو خوان گمپر (زمین تمرین
تیم فوتبال بارسلونا)

o لاماسیا (آکادمی جوانان باشگاه)

o مینی استادی

o پالائو بلوگرانا (سالن اختصاصی
باشگاه)

o پالائو بلوگرانا2 (سالن اختصاصی دوم
باشگاه)

o پالائو دی گل

o بارسا پارک^[۱۱]

در خلال سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴ یوهان کرایف به همراه «تیم رویایی»
(لقب این تیم در آن سالها: Dream Team) موفق شد چهار بار پیاپی قهرمان لیگ اسپانیا
شود. در سال ۱۹۹۲ بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان اروپا موفق شد با گل دقیقه ۱۱۱
رونالد کومان سمپدوریا که در آن زمان
بسیار عالی بازی می‌کرد، را شکست دهد و اولین قهرمانی اروپا را جشن بگیرد. در همان
سال بارسلونا با شکست دادن وردربرمن در نیوکمپ و با نتیجه دو بر یک موفق شد اولین
سوپر کاپ اروپا را نیز بدست آورد. بازی رفت در آلمان و با نتیجه مساوی یک بر یک به
پایان رسیده بود و بارسا در مجموع با نتیجه سه بر دو به پیروزی رسید. در سال‌های
بعد نوار موفقیت‌های مردمی ترین تیم جهان ادامه داشت. بارسا همیشه محل حضور
بزرگترین ستارگان تاریخ فوتبال دنیا بود. بازیکنانی چون مارادونا، روماریو، استوویچکوف، رونالدو و ریوالدو و بسیاری دیگر از ستارگان
بزرگ فوتبال در دهه‌های قرن بیستم در بارسلونا افتخار آفرینی نمودند. پس از سه سال
رویایی به همراه لوئیس ونگال که برای بارسا ۲ قهرمانی و یک نائب قهرمانی را در
لالیگا به همراه داشت، آبی و اناری‌ها دچار افت غیر قابل قبولی شدند. حتی بازگشت
دوباره ونگال پس از ۲ سال نیز نتوانست گره از مشکلات تیم بزرگ کاتالونیا باز کند و
دست قهرمانان آبی و اناری برای ۶ سال از جام‌های مختلف به دور ماند. بارسا در فصل
۲۰۰۳ - ۲۰۰۴ با خریداری بازیکن بزرگی همچون رونالدینهو توانست دوباره به همان
تیم رویایی گذشته بدل شود, این در حالی بود که باشگاههای رئال مادرید و منچستر به شدت سعی داشتند با
پیشنهادات وسوسه انگیز رونالدینهو را خریداری کنند, ولی وی با میل قلبی خود به
بارسلونا پیوست تا با پیوستن به تاریخ این باشگاه نقش انکار ناپذیری در موفقیتهای
بارسا داشته باشد. حضور خوان لاپورتا در راس هرم مدیریتی
بارسا و اعتماد او به یک بازیکن بزرگ و یک مربی گمنام به نام فرانک ریکارد که در
ابتدای راه مربیگری خود بود، و حضور بازیکنان ارزشمند باعث شد بارسلونا نه تنها
دوباره به اوج اقتدار خود در اروپا بازگردد، بلکه چنان نمایش غرور آفرینی از بازی
زیبا و فوتبال ناب و در عین حال کسب نتایج پر گل و جذاب را در معرض دید دوستداران
فوتبال قرار دهد، که خیلی‌ها آن را بهترین تیم تاریخ بارسلونا و حتی بهترین تیم
تاریخ فوتبال بدانند

یوهان کرایف
افسانه‌ای

در سال ۱۹۷۳ مرد افسانه‌ای فوتبال هلند با بارسلونا
قرار داد بست. بازیکنی تیز هوش, سریع و جنگنده که تکنیک منحصر به فردی داشت. حضور
کرایف در بارسلونا به تنهایی برای شکست دادن رئال مادرید در آن سالها کافی بود. در
آن سالها بارسلونا موفق شد با حضور کرایف رئال مادرید مغرور را که از طرف دولت وقت
اسپانیا به شدت حمایت می‌شد با پنج گل در هم بکوبد. بارسا با حضور کرایف در بازیهای
بسیاری در مقابل رئال مادرید پر مدعا به پیروزی رسید و این آغاز افسانه کرایف در
بارسلونا بود. در خلال این سالها باشگاه بارسلونا هفتاد هزار عضو رسمی و ثبت شده
داشت که این در آن زمان در نوع خود بی نظیر بود و یک رکورد محسوب می‌شد و هیچ
باشگاهی در جهان وجود نداشت که این تعداد هوادار رسمی داشته باشد. یوهان کرایف در
دسامبر 2009 که برای رونمایی از لباس جدید بارسلونا شرکت کرده بود از بارسلونا به
عنوان تیم ملی کاتالانها یاد کرد تا نشان دهد که بارسلونا همچنان نماد ملی‌گرایی
کاتالانها به شمار می آید.

در مورد منشا و مبدا رنگ پیراهن بارسلونا، چندین
روایت مختلف تاریخی وجود دارد که هر یک رنگ پیراهن بارسلونا را منتسب به موضوعی می
دانند. طبق یکی از معتبرترین این روایت ها، انتخاب رنگ آبی و اناری به خوان گمپر، موسس باشگاه، نسبت داده
شده است.

اخیراً اما این نتیجه گیری به دست آمده است که ایده
انتخاب رنگ آبی و اناری برای پیراهن بارسلونا، از تیم سوئیسیاف سی بازل گرفته شده، باشگاهی که
گفته می شود گمپر در گذشته در آن بازی می کرده است. با این حال شواهد به دست آمده
از نوادگان گمپر، نشان می دهد که موسس بارسا هرگز ارتباطی با باشگاه سوئیسی نداشته
است.

|- !سال های !شرکت تولید کننده لباس !تبلیغ پیراهن
|- |۱۹۸۲–۱۹۹۲ |rowspan=1| می با |rowspan=3|نداشته است |- |۱۹۹۲–۱۹۹۸ |rowspan=1|
کاپا |- |۱۹۹۸–۲۰۰۶ |rowspan=2|
نایک |- |۲۰۰۶–تا حالا
|rowspan=1| یونیسف |- |}

شما باید به ادامه ی مطلب بروید .